29 Ekim 2024 Salı
Şadırvan merkezi çeşmesinden su içmek çok güzel . Hele hele bu suyla ramazan iftar sofrasında orucunuzu açmak bambaşka bir duygu bambaşka bir güzelik . Prizren Maraş semtinin topoklu bölgesinde akan topokli çeşmesinden “ TOPOKLİ SUYU “ dilere destan olmuş bura topraklarda.Yetmişlerin Prizren’ inde her taraftan su fışkırır , her sokak başı çeşme vardı, doyum olmazdı soğuk sularına .” Prizren çeşmeleri “adlı yazı dizisinde her çeşmenin tek tek tarihini okuyor öğrenebiliyoruz.
Yıl 2012 Prizren’nde kaç çeşme var , kaçından su akıyor , hepisinden su içilebiliyor mu ?
Yok kardeşim Yok Prizrende doğru dürüst çeşme de yok su da yok.
Dere var , dere yolu var , maraş var , yol boyu kafeteryalar , restoranlar , fastfoodlar , tatlıcılar , pastacılar , makiyatocular var kardeşim var , Ramazanda o güzelim dere boyunda iftar çadırları bile var . Rumelilin olmazsa olmazıdır konu komşuna , yolcuna , misafirine , fakirine sahip çıkmak . Sokak sokak , kapı kapı dağıtılır gida malzemeleri yıllar boyunca , Zengini fakirin evine çuval ile un gönderiri , her akşam bir eve bir sofraya ramazan pidesi bile gönderenler varmış zamanında. Beyler iftar yemeklerini verır , doyururmuş beyliğini . Amca dayıyı , dayı amcayı , iftar yemeklerine davet eder , teyze halayı , hala teyzeyi davet ederken iftar sofraları her geçen akşam büyürdü. Börekler çöreklerler , pideler , yemekler , tatlılar yenirdi. Ben yeyemem mantığı yoktu herkez önündedikini afiyetle yerdi. Nazlanmak yok , tansion yok , şeker yok YOKmu YOK kardeş. Sağlıklı sofralarda sağlıklı beslenen jenerasionundan bahsediyoruz
Yıl 2012 . İftar çadırı kurulur ihtiyacı olan gelir masasında oturur orucunu açar yemeğini yer , yemek duasıyla da yemeği hazırlayan kotoranlara hayır duva eder. Bir yetmez iki çadır açılır ikisi de halka hizmet vermek uğruna bu kutsal ramazan ayında.
Her sokak başı çeşmesi olmayan ama her on metrede bir restoranı , fastfoodcusu , makiyatocusu olan Prizrende Ramazan ayı boyunca bütün bu restoran adı verilen mekanlar dolar taşar çadırlar hariç , iftar çadırlarını dolduramasın , iftar yemeğini yediremesin nedense. Davetiye gönderirsin , müzik şöleni yaparsın , halk danslarını oynatırsın ama çadırların tamamını dolduramasın . Yüz metre ilerde köftecide paralı yemek olmasına rağmen yer bulamazsken çadırlarda yer var hem de ödeneksiz olmasına rağmen.
Halk gitmiyor çadırlara , konserlere , folklor gösterilerine , etkinliklere gitmiyor halk . Ödeneksiz yaparsın “ …aaa yok der davetiye göndermedin der gelmez“ … davetiye gönderirsin “ yerimi – koltuğumu ayarlamamışsın der gelmez “ gel yemekli konser yapayın dersin gelmez . YOKmu YOK , halk mı yok biz mi yokuz.
Yada yıllarca yediklerini hatırlatarak BEN YEMEM ARTIK mı diyor bu halk kurum , kuruluş , siyastçilerine . Yemem – yediremesin bana ( bize ) artık mı diyor birileri birilerine zengin sofraları olmamasına rağmen orucunu açarken.
Yok kardeş yok , Davetiye ile yok , bilet ile yok , konser ile yok , folklor ile yok , damatesiyle – peyniriyle yok , çorbasıyla pilavı ile yok , tatlısıyla baklavasıyla yok .
YOKmu YOK diyorlar SHOW izlerken Balkanların kültür merkezi Prizrenlerinde.
Raif BUŞ